Admiral Rodney HMS Princessa

Pokolenie doświadczone okropnościami II Wojny Światowej wykoncypowało strukturę, wewnątrz której starcie zbrojne stało się “not merely unthinkable, but materially impossible”. Unia Europejska zapewniła rzeczywiście rekordowy okres pokoju na kontynencie (tym zjednoczonym) i destabilizujące - jakby nie patrzeć - wystąpienie jej głównego ogniwa, czyli Brexit, nie zrodziło agresji pozostałych członków, co samo w sobie tworzy ewenement o doniosłości historycznej.

Weźmy na przykład relacje brytyjsko-francuskie na przestrzeni dziejów; wprawdzie zdarzały się alianse, lecz zasadniczo dominowały konflikty, a areną potyczek była nie tylko Europa, ale i kolonie. I tak współcześni przyjaciele, a natenczas zaciekli wrogowie starli się w Bitwie przy wyspach Les Saintes (1782). W konsekwencji Brytyjczycy nieco bardziej zawłaszczyli intratne Karaiby i w tym zawłaszczaniu ubiegli Francuzów, stąd też rumy pochodzące z Saint Lucia - niepostrzeżenie zmieniając optykę - przyporządkujemy stylowi brytyjskiemu.

Brand Admiral Rodney wzoruje się na postaci oficera marynarki Jego/Jej Królewskiej Mości (His/Her Majesty's Ship), który to odstąpił od taktyki szyku liniowego - naówczas standardu obowiązującego w walkach morskich - dzięki czemu rozbił eskadrę francuską. Ta wyrazista osobistość wpłynęła przeciwstawnie na losy zwaśnionych nacji i skoro jednym przyniosła chwałę, a drugim zadała srogiego łupnia to siłą rzeczy wzbudza odmienne skojarzenia.

Banał zawarty w poprzednim zdaniu nabierze rumieńców, gdy zerkniemy na niego przez pryzmat struktury własnościowej brandu, który od 2016 zarządzany jest przez francuski Spiribam. Pod nowym kierownictwem marka bowiem przeżywa… renesans. Utworzono kolejne odsłony produktu, przy czym każda przyjęła nazwę okrętu uczestniczącego w sławetnej walce. Zatem jak jest w końcu, kapitał ma narodowość czy nie?

Brand Admiral Rodney zadebiutował w latach 80 ubiegłego wieku i był pierwotnie reprezentowany jedynie przez wariant Extra Old. Ofertę rozbudowano w 2019; flotę tworzy obecnie HMS Princessa, HMS Royal Oak i HMS Formidable; różnią się okresem starzenia. Dla limitowanych rozlewów zarezerwowano oznaczenie Officer’s Releases.

Górzysta wyspa pochodzenia wulkanicznego - Saint Lucia - nie posiada współcześnie wystarczających zasobów trzciny cukrowej, aby zaspokoić zapotrzebowanie destylarni. Melasa jest więc sprowadzana głównie z Dominikany, rzadziej z Brazylii, Meksyku czy Panamy; aczkolwiek ACR wskazuje na import surowca z Gujany. Woda wykorzystywana w produkcji pochodzi z pobliskiej rzeki Roseau oraz licznych zbiorników na deszczówkę.

Fermentacja z użyciem drożdży typu B trwa od 24 do 36 godzin. Następnie siedmioprocentowy wash trafia do kolumn destylacji ciągłej, do aparatu Coffey’a (two-column McMillan coffey still, zainstalowany w 1984). Rumy pobierane są z dolnych partii rektyfikatora (II kolumna) i zwyczajowo rozcieńczane do 63% abv przed rozlewem do beczek. HMS Princessa spędziła od pięciu do siedmiu lat w dębowych beczkach first fill po burbonie (American white oak). Rum trafia do butelek z mocą 40%, bez żadnych dodatków.

Na każdej płaszczyźnie wyjątkowo. W zapachu aloes, miodowy melon, przejrzałe kiwi i skórzany fotel. W smaku z lekka dymiony dąb i migdały, pieczone jabłka i gałka muszkatołowa. W posmaku brązowy cukier i ciemne kakao.