Cubay Reserva Especial 10 Años

W latach 50-tych XX-wieku 70% kubańskiej gospodarki znajdowało się w rękach amerykańskiego kapitału. Fidel Castro znacjonalizował zatem ów majątek z pominięciem procedury wypłacenia odszkodowań. Wkrótce potem i w odwecie Eisenhower nałożył pierwsze embargo na Kubę, odcinając wyspę od amerykańskiego eksportu. W 1962 roku Kennedy ostatecznie i definitywnie zabarykadował rynek USA przed importem z Kuby. Stan ten utrzymuje się do dziś i oznacza dla Kuby gigantyczne straty, szacowane na ponad 130 miliardy dolarów. 

Pochodzący z bogatej rodziny plantatorów trzciny cukrowej Castro znacjonalizował także wszystkie plantacje i destylarnie. W konsekwencji od wczesnych lat 60-tych branża jest mieniem państwowym i podlega zarządzaniu rządowemu. Jednakże sam proces produkcyjny - od selekcji surowca po butelkowanie - oddano w ręce wysoko wykwalifikowanych ekspertów, zwanych Maestros Roneros. Z kolei ścinacze trzciny cukrowej zyskali płacę minimalną.

Kubański, 'komunistyczny' rum eksportowano głównie do Związku Radzieckiego i pozostałych państw bloku wschodniego. Niemniej jednak niektóre marki przeznaczone były jedynie na rynek krajowy. Cubay, egzemplyfikujący styl 'sabor del Centro', należy właśnie do tej grupy i wśród wtajemniczonych uchodzi za perełkę.

Cubay wytwarzany jest w destylarni 'Agustin Rodriguez Mena' w Santo Domingo leżącej w prowincji Villa Clara. Brand Cubay powstał w roku 1993, oferując początkowo jedynie dwie linie: Añejo i Carta Blanca. Asortyment poszerzył César Augusto Martí Marcelo, najmłodszy adept w historii kubańskiej branży, który zdobył tytuł Maestro Ronero w wieku zaledwie 32 lat. Międzynarodowa dystrybucja ruszyła dopiero w roku 2010. Z wymuszonym wyłączeniem rynku USA.

Kubański rum powstaje wyłącznie z kubańskiej trzciny cukrowej, charakteryzującej się stosunkowo niską lepkością i kwasowością przy wysokiej zawartości cukrów ogółem. Pozyskana melasa jest niskosiarkowa, zawiera natomiast znaczne stężenie azotu i fosforu. Fermentacja krótka, z wykorzystaniem wyodrębnionego i podtrzymywanego od dekad szczepu drożdży z gatunku Saccharomyces cerevisiae. Z destylacji kolumnowej powstaje aromatyczne aguardiente o mocy 75%, a z destylacji wielokolumnowej destilado de caña / redistillado z zawartością alkoholu do 96%.

Rum pochodzący z Kuby, niejako z definicji (regulacje 'PDO Cuba'), przechodzi przez minimum dwa etapy starzenia. Aguardiente trafia do beczek z białego dębu, a po dwóch latach podlega filtracji. Następnie tak przystosowany destylat blendowany jest z redistillado i wodą, przekształcając się w bazę klasycznego rumu. Dopiero teraz rozpoczyna się właściwy proces starzenia i dopiero od tej chwili nalicza się rzeczywisty wiek. Kubańczycy selekcjonują przy tym możliwie najstarsze, najbardziej neutralne beczki. Fun fact: jeśli temperatura otoczenia spadnie poniżej 15°C, wówczas owo dotkliwe oziębienie nie zalicza się na poczet okresu dojrzewania. W każdym razie, Cubay Reserva Especial (Añejo Superior) leżakował dziesięć lat w beczkach z białego amerykańskiego dębu.

Zapach przywołuje skojarzenia z dulce de leche, brązowym cukrem, syropem brzoskwiniowym. Choć opis sugeruje wręcz mdlącą słodycz, to faktycznemu aromatowi nie sposób odmówić wdzięku. Smak drąży czekoladą toffi i zalewa falą wanili, choć skontrowaną imbirem. W finiszu melon miodowy, w tle czekolada bakaliowa.